Gedicht ‘Mandjeswaard na Grafhorst’
Ingezonden:
Op weg van IJsselmuiden
over de eindeloze zeedijk
zagen we een diep groene polder
de Mandjeswaard waar soms
een klasgenoot de verte in fietste
en ik dacht waarheen, waarom zo ver
in niemandslandMen zei dat het land stilstond
bij het donkere Ganzendiep
terwijl wij op de ULO leerden
vlak voor Kampen dat de wereld
daar ophield te bestaanEen voetveer naar de overkant
maar er is geen voetveer meer
alleen een Kleemanspontje
maar nergens
want ergens hield de wereld op
na GrafhorstArjen Boswijk
3 november 2016
