Gedicht

Onderstaand gedicht werd op de facebook van Kamperzeedijk bij een foto gezet

Er zijn nu 3 foto’s ingestuurd, misschien heeft u of jij ook wel een mooi zeedieker plaatje stuur die dan naar aletta@kamperzeedijk.nl en plaatsen we die ook.

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
De lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.